Σε νέα εποχή -ελπίζουμε, όχι και νέες περιπέτειες- εισέρχεται το Θέατρο Τέχνης, μετά την απόφαση του Διαγόρα Χρονόπουλου να αποχωρήσει από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή. Επειτα από μια δεκαετία χωρίς μεγάλους κλυδωνισμούς στο «τιμόνι» της ιστορικής σκηνής, στη διάρκεια των οποίων κατόρθωσε -παρ' ότι έχει κατηγορηθεί για έλλειψη καλλιτεχνικού στίγματος- να αποσβέσει το οικονομικό χρέος που τη συνέθλιβε, ο Χρονόπουλος παραδίδει τη σκυτάλη σε ένα «παιδί» της, τη Μαριάννα Κάλμπαρη.
Μια απόφαση τολμηρή, που δεν εκπλήσσει όσους παρακολουθούν τη σταθερή πορεία της ανήσυχης καλλιτέχνιδας. Από την εποχή που αποφοίτησε από τη σχολή του Θ. Τέχνης μέχρι και σήμερα διατηρεί στενές σχέσεις με αυτό, είτε ως σκηνοθέτιδα είτε ως καθηγήτρια υποκριτικής στη σχολή. Τα νέα καθήκοντά της τα αναλαμβάνει από την 1η Σεπτεμβρίου.
Σε διάλειμμα από το μάθημα στη σχολή μάς μίλησε για τη νέα ευθύνη που αποδέχτηκε έπειτα από σκέψη:
«Ζύγιασα την ευθύνη, την οποία, με όλο το ρίσκο που ενέχει, αναλαμβάνω». Δεν κρύβει βεβαίως ότι πρόκειται για «πολύ μεγάλη τιμή» η επιλογή του προσώπου της.
Σχέδια έχει πολλά, αλλά το «σημαντικότερο είναι να συνομιλεί το θέατρο με την εποχή μας». Δίνει ακόμη ένα στίγμα, που αντλεί από τον Κάρολο Κουν: «Συλλογικότητα! Μόνο μέσα από την ένωση των δυνάμεών μας μπορούμε να διατυπώσουμε κάτι ισχυρό. Το θέατρο πρέπει και μπορεί να διατυπώσει κάτι ισχυρό στο χάος που ζούμε. Πόσο δε σε μια σκηνή που πρωτομίλησε γι' αυτά».
Ο Διαγόρας Χρονόπουλος δεν ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω του. Θα συνεχίσει ως απλό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και θα παραμείνει διευθυντής Σπουδών της Δραματικής Σχολής.
Οι τριγμοί της αποχώρησής του ξεκίνησαν εδώ και τρεις μήνες, οπότε εξέφρασε την επιθυμία να παραιτηθεί, αλλά εισέπραξε αντιδράσεις. Επρεπε να περάσει καιρός για να συνηθίσει το Δ.Σ.την ιδέα της μετάβασης. «Επέμενα λέγοντας πως ό,τι είχα να προσφέρω το πρόσφερα. Εχω κουραστεί και πνευματικά. Μπορεί να έχω στερέψει. Συγχρόνως, ένας θεατρικός οργανισμός μετά από ένα διάστημα πρέπει να ανανεώνεται», λέει καθισμένος στο γραφείο του στη Σχολή, λίγη ώρα αφ' ότου ανακοινώθηκε η διαδοχή.
Η κούρασή του σχετίζεται και με τις επιπρόσθετες δυσκολίες που έφερε το τέλος των επιχορηγήσεων, παρ' όλο που το οικονομικό είναι ένας τομέας ο οποίος «εμένα με πεισμώνει». «Απηύδησα όμως και με το υπουργείο Πολιτισμού και με τις επιχορηγήσεις. Κουράστηκα με όλη αυτή τη βαβούρα. Κουράστηκα να ψάχνω έργα, να προτείνω έργα. Ολη αυτή η κατάσταση με οδήγησε να προτείνω ένα νεότερο άνθρωπο».
Πρότεινε τη Μαριάννα Κάλμπαρη, «που είναι παιδί του Θ.Τ., έχει δουλέψει στο Θ.Τ. και διδάσκει στη σχολή του» επειδή τη θεωρεί κατάλληλη. «Δεν μπορώ να ξέρω όμως αν θα τα καταφέρει. Φαντάζομαι ούτε η ίδια!».
Η πρόθεσή του να αποχωρήσει έχει προκαλέσει από καιρό γενικότερη κινητικότητα. Εχει ήδη παραιτηθεί από το Δ.Σ., ύστερα από 20 χρόνια σε αυτό, ο Πάνος Σακελλαριάδης, ενώ ο Κωστής Καπελώνης δήλωσε ότι θέλει να παραιτηθεί για να ασχοληθεί με το αρχείο του Θ.Τ. Κάτι που δεν έγινε αποδεκτό.
Υστερα από γενικές συνελεύσεις και συνεδριάσεις το νέο Δ.Σ. του Θ.Τ. έχει πρόεδρο τον οικονομολόγο Θέμο Χαραμή, αντιπρόεδρο τον Κ. Καπελώνη και μέλη τους Δ. Χρονόπουλο, Κάτια Γέρου, Θοδωρή Γράμψα και Νίκο Μανωλόπουλο.
Ο Χρονόπουλος δεν παροπλίζεται άμεσα. «Τώρα αναλαμβάνω να εκπαιδευσω την Κάλμπαρη, να την εισαγάγω στη διαδικασία της διοίκησης και να τη "μυήσω" στα προβλήματα, ώστε να φτιάξει μια καλλιτεχνική επιτροπή και να αρχίσει να σκέφτεται το ρεπερτόριο του χειμώνα». Ναι μεν θα τη βοηθήσει όσο μπορεί, αλλά «από 1ης Σεπτεμβρίου θα έχει την ευθύνη των αποφάσεων ολομόναχη».
Οταν ανέλαβε το Θ.Τ. χρωστούσε 630 χιλιάδες ευρώ. Σε 5 χρόνια είχαν πληρωθεί οι πάντες και τα πάντα. Επίτευγμα καλών χειρισμών. «Το θέατρο έχει και χρήματα για τις παραγωγές του χειμώνα. Απλώς έχει λιγότερα από πέρσι, γιατί η κρίση μας χτύπησε κι εμάς. Αλλά έχω εξασφαλίσει ένα ποσό για να μπορέσουν να ανεβούν κανονικά τα έργα το χειμώνα».
- Αισθάνεστε, κύριε Χρονόπουλε, να φεύγει ένα βάρος από πάνω σας;
«Θα φύγει. Αλλά ακόμα δεν έχει φύγει ούτε το βάρος ούτε το άγχος. Δεν μπορώ να πω "σήμερα δεν θα πάω στο θέατρο". Κάθε μέρα πηγαίνω...»
www.enet.gr/Ιωάννα Κλεφτόγιαννη
