Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

«Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα Μεσάνυχτα;» δια χειρός Τάκη Τζαμαργιά

Με τον Μάνο Καρατζογιάννη, την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους κ.ά.
Είναι μια από τις παραστάσεις που περιμένουμε με ενδιαφέρον. Αφενός επειδή πρόκειται για τη θεατροποιημένη εκδοχή ενός πολύ αγαπημένου βιβλίου, του best seller του Mark Haddon «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα». Κι από την άλλη γιατί και η θεατρική του απόδοση δια χειρός Simon Stephens (που είχαμε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε από το πρόγραμμα ζωντανής αναμετάδοσης παραστάσεων από το Εθνικό της Μ. Βρετανίας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) το 2012 απέσπασε επτά από τα οκτώ συνολικά θεατρικά βραβεία Lawrence Olivier για την ίδια χρονιά.
Main_%ce%a0%ce%9f%ce%99%ce%9f%ce%a3_%ce%a3%ce%9a%ce%9f%ce%a4%ce%a9%ce%a3%ce%95_%ce%a4%ce%9f%ce%9d_%ce%a3%ce%9a%ce%a5%ce%9b%ce%9f_%ce%a4%ce%91_%ce%9c%ce%95%ce%a3%ce%91%ce%9d%ce%a5%ce%a7%ce%a4%ce%91_%ce%a6%ce%a9%ce%a4%ce%9f_%ce%91%ce%93%ce%93%ce%95%ce%9b%ce%a9%ce%9d_%ce%92%ce%97%ce%9c%ce%91_1_

Το έργο ανεβαίνει κι εδώ, από αρχές Δεκεμβρίου, στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» σε μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα- Καλογήρου και σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, με τον Μάνο Καρατζογιάννη στον ρόλο του Κρίστοφερ και την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους σε εκείνον του Σιόμπαν. Ο Χρήστος Ευθυμίου αναλαμβάνει τον ρόλο του πατέρα, η Πηνελόπη Μαρκοπούλου της μητέρας,  η Θεοδώρα Μαστρομήνα εμφανίζεται ως κυρία Αλεξάντερ και ο Γιάννης Γιαννούλης ως Ρότζερ.
Πρόκειται για ένα έργο για τη διαφορετικότητα και τον τρόπο που η Κοινωνία των «κανονικών» αντιμετωπίζει τα «διαφορετικά» άτομα.
Σύμφωνα με την υπόθεση, κάποιο βράδυ, ο Κρίστοφερ βρίσκει το σκύλο μιας γειτόνισσάς του  νεκρό με μια τσουγκράνα καρφωμένη στα πλευρά του. Τότε, με απόλυτη όσο και απροσδόκητη υπευθυνότητα, σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και μεθοδικότητα -και παρά την αντίθετη εντολή του πατέρα του-  ξεκινά μια έρευνα για να ανακαλύψει «Ποιος  Σκότωσε το Σκύλο τα Μεσάνυχτα».  Αυτή η -φαινομενικά άσχετη-έρευνα σηματοδοτεί την αφετηρία μιας πορείας των ηρώων προς τη γνώση, την αυτογνωσία, την ανατροπή των όσων, μέχρι τότε, καθένας τους πίστευε για τη ζωή, για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την προσωπική ευθύνη, για το μέλλον. Μαζί σηματοδοτεί και την αφετηρία μιας πορείας προς την αναθεώρηση όσων, μέχρι τότε, καθένας τους χωριστά πίστευε για τον Κρίστοφερ, αλλά και όσων ο ίδιος ο Κρίστοφερ πίστευε για τον εαυτό του, για τις δυνάμεις και για τις προοπτικές του.

www.tospirto.net/Έλενα Γαλανοπούλου
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...