Λίγο προτού ξεκινήσει η χειμερινή σεζόν, ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου του Νέου Κόσμου μιλά για τα εμπόδια και τους κινδύνους που ελλοχεύουν πίσω από τη σκηνή.
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου γιόρτασε την πρώτη δεκαπενταετία του και αισίως μπαίνει στη δεύτερη. Με τον σκηνοθέτη Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο στο τιμόνι, το θέατρο αναπροσαρμόζεται. Με την αρωγή του Μίλτου Σωτηριάδη, του 27χρονου γιου του, που αφού τελείωσε τη σχολή του Εθνικού στράφηκε στην παραγωγή και τη θεατρική οργάνωση, μια καινούργια εποχή μοιάζει να ανατέλλει εκεί στη γωνία Αντισθένους και Θαρύπου. Ο πατέρας παραμένει καλλιτεχνικός διευθυντής και ο γιος σιγά-σιγά αναλαμβάνει τη διεύθυνση λειτουργίας του θεάτρου.
«Δεν έχουν αλλάξει καθόλου ούτε οι βασικοί άξονες ούτε το σκεπτικό με τα οποία λειτουργεί το Θέατρο του Νέου Κόσμου από τότε που ιδρύθηκε» λέει ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.«Και αυτό σημαίνει πως συνυπάρχουμε και δημιουργούμε, ειδικά τώρα με την κρίση και την αντανάκλασή της στον δικό μας χώρο. Θεωρώ ότι είναι πολύ υγιές το να μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί και να μας ενώνει μια αλληλεγγύη». Δεν επηρέασε σε τίποτα η κρίση, δηλαδή; «Λόγω της οικονομικής κρίσης, γιατί δεν υπάρχουν πια επιχορηγήσεις, ένα θέατρο όπως είναι το δικό μας δεν μπορεί πια να κάνει αυτό που έκανε στο επίπεδο των παραγωγών. Γι' αυτό και τώρα ο καθένας αναλαμβάνει τη δική του παραγωγή». Επισημαίνει ωστόσο ότι ορισμένοι άνθρωποι που έχουν παλιά και στενή σχέση με το θέατρο, όπως ο Μάκης Παπαδημητρίου ή ο Παντελής Δεντάκης, έχουν προτεραιότητα.«Εχουν αφιερώσει χρόνια από τη ζωή τους, το αγαπούν, το νιώθουν σαν το σπίτι τους. Το Θέατρο του Νέου Κόσμου βασίζεται και στη φιλία, στις προσωπικές μας σχέσεις».
Νεανικός αέρας
Για τη σεζόν 2014-2015 το ρεπερτόριο, χωρίς να έχει ουσιαστικά περιορισθεί, έχει τροποποιηθεί: «Ο αριθμός παραμένει ίδιος περίπου. Αλλες είναι παραγωγές μας κι άλλες συμπαραγωγές. Ο Μίλτος, που ξεκίνησε προ πενταετίας περίπου με τις περιοδείες, έχει αναλάβει το οργανωτικό και οικονομικό κομμάτι και έχει βάλει ένα νέο πνεύμα στο θέατρο». Παραδέχεται άλλωστε ότι «χρειαζόμουν έναν τόσο δικό μου άνθρωπο, που να είναι μεθοδικός, να ξέρει από νέες τεχνολογίες, να σκέφτεται νέους τρόπους διαφήμισης. Και μόνον που είναι νέος, φέρνει ανανέωση. Νέοι είναι και οι περισσότεροι που δουλεύουν στο θέατρό μας, εκτός από μένα. Η επαφή με τους νέους ανθρώπους, όπως ο δάσκαλος στο σχολείο, σε βοηθάει να μην ξεκόβεις με την κοινωνία. Κι αυτός είναι πάντα ο κίνδυνος. Να παραμείνεις στις αντιλήψεις που έχουν σκουριάσει. Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου αυτό προσπαθούμε να το αποφύγουμε. Η συνεργασία με τους νέους και τους νεότερους είναι καθοριστική».
Δάσκαλος ο ίδιος στη Δραματική του Εθνικού Θεάτρου, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος πιστεύει ότι «την καλή σχολή την κάνουν οι καλοί μαθητές και όχι οι καλοί δάσκαλοι», ίσως γιατί οι καλοί δάσκαλοι είναι εκείνοι που τους διαλέγουν... Ως σκηνοθέτης ο ίδιος έχει αποδείξει πως διαθέτει ένστικτο και ξέρει να εντοπίζει νέους που έχουν πολλά να δώσουν. Φέτος, παράλληλα με τις παραστάσεις που υπογράφει στο θέατρό του, σκηνοθετεί τονΓιώργο Μιχαλακόπουλο στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού στο έργο «Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές»: «Πρωτοέπαιξα με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, τριτοετής της δραματικής σχολής, το 1975. Κι αυτό ήταν κάτι που με συγκίνησε ακόμη περισσότερο σε αυτή τη συνεργασία» λέει.
Νέο θεατρικό σκηνικό
Για τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο η λέξη-κλειδί είναι «επαγγελματισμός». «Αυτό που με ενδιαφέρει πολύ είναι να μη χάσουμε τον επαγγελματισμό μας λόγω οικονομικής κρίσης. Πάρα πολλά θέατρα έχουν σταματήσει να πληρώνουν και δίνουν ποσοστά. Αυτό θα είναι η μεγάλη καταστροφή του ελληνικού θεάτρου, να παίζει τόσος κόσμος τζάμπα. Το ποσοστό που παίρνει ένας πρωταγωνιστής είναι γιατί τα φέρνει, όπως λέμε στην πιάτσα, οπότε είναι λογικό. Το να δουλεύουν νέοι άνθρωποι, και όχι μόνον νέοι πια, ουσιαστικά τζάμπα είναι ο κίνδυνος. Και δεν μιλάω για μια παρέα αποφοίτων της σχολής που θέλει να κάνει μια παράσταση. Δεν μιλάω για τα παιδιά που δεν έχουν δουλειά, κι όλοι μαζί κάνουν κάτι σαν εργαστήριο μεταξύ τους. Αυτό όμως είναι άλλο από το να το πάρω εγώ και να το εκμεταλλευτώ. Δεν μπορεί ένα θέατρο όπως αυτό να έχει εργαζομένους με ποσοστά για να μη διακινδυνεύσω εγώ ούτε ευρώ».
Και συνεχίζει: «Αυτό θα είναι η καταστροφή του θεάτρου και θα οδηγήσει στο να χαθούν τα σύνορα ανάμεσα στο επαγγελματικό και το ερασιτεχνικό θέατρο. Κι εγώ πιστεύω πολύ στον επαγγελματισμό. Ο ηθοποιός πρέπει να ζει από τη δουλειά του. Κανείς δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται την υπαρξιακή ανάγκη για τη δουλειά του καθενός. Από την άλλη, για να μπορείς να πληρώσεις, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα πετύχει. Απλώς εμείς πια δεν κάνουμε τις μεγάλες παραγωγές, δεν μπορούμε».
Θυμίζει ότι το υπουργείο Πολιτισμού χρωστά 3/4 της επιχορήγησης του 2011 (που ήταν και η τελευταία που δόθηκε), ποσό που στην περίπτωσή του φθάνει τις 75.000 ευρώ. «Το θέατρο χρωστάει σε δάνεια σε τράπεζες και σε προσωπικά δάνεια σε φίλους. Οχι, δεν χρωστά σε εργαζομένους. Η μόνη λύση για μας είναι να δουλεύουμε πάρα πολύ. Ενα θέατρο ρεπερτορίου δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνο του. Γι' αυτό και υπάρχουν τα κρατικά...»καταλήγει.
Ποιους και τι θα δούμε στον Νέο Κόσμο
Οι σκηνοθέτες: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Γιάννης Καλαβριανός, Παντελής Δεντάκης, Μάκης Παπαδημητρίου, Γιάννης Τσορτέκης, Βασίλης Ανδρέου, Κλεώνη Φλέσσα, από τον χώρο του κινηματογράφου, Δημήτρης Κουρούμπαλης και άλλοι νεότεροι.
Οι ηθοποιοί: Ελένη Κοκκίδου, Στεφανία Γουλιώτη, Μάκης Παπαδημητρίου, Κόρα Καρβούνη, Μαρία Κίτσου, Ελένη Ουζουνίδου, Γιάννος Περλέγκας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Όμηρος Πουλάκης, Γιώργος Γλάστρας, Μελέτης Ηλίας, Χριστίνα Μαξούρη, Αμαλία Αρσένη και πολλοί άλλοι.
Παραγωγές
«Αστερισμοί» του Νικ Πέιν με τη Στεφανία Γουλιώτη και τον Μάκη Παπαδημητρίου.
«Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου, ένας μονόλογος με την Ελένη Ουζουνίδου.
«Παράσιτα» της Βίβιεν Φράντσμαν, με την Κόρα Καρβούνη και την Ιωάννα Κολλιοπούλου.
«Loot - Τα λάφυρα» του Τζο Ορτον. Παίζουν οι Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Ομηρος Πουλάκης, Γιάννος Περλέγκας.
Παράλληλα συνεχίζεται για 13η χρονιά το Θέατρο Αλληλεγγύης για παιδιά με τις παραστάσεις της κινητής μονάδας θεάτρου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα ή βιώνουν δύσκολες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Εφέτος θα παρουσιαστούν δύο έργα: Της Μαρίας Παπαλέξη «Ξημερώνει» και του Βασίλη Μαυρογεωργίου «Τι γλώσσα μιλάμε;».
Όσο για την καλοκαιρινή παραγωγή «Η Κοιμωμένη ξύπνησε» της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου θα περιοδεύσει ανά τη χώρα.
Στο πρόγραμμα εντάσσονται συμπαραγωγές και συνεργασίες με ομάδες νέων καλλιτεχνών. Ενδεικτικά αναφέρονται οι ομάδες: Αντανακλάσεις, Αίολος, ΜΑΜΑ, Sforaris, 4Frontal, Aτοναλ κ.ά.
Στο θέατρο για εφήβους περιλαμβάνονται τα έργα: «Φάουστ... εγώ μέσα στον κόσμο που ζω», μια διασκευή του Φάουστ του Γκαίτε και η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή - και τα δύο από την Ομάδα 4Frontal.
Στο θέατρο για παιδιά θα ανέβει «Ο Πέτρος και ο λύκος», το μουσικό παραμύθι του Sergei Prokovief, σε μεταγραφή για κουαρτέτο σαξοφώνων από την Εταιρεία Παραγωγής LibARTe.
www.tovima.gr/Μυρτώ Λοβέρδου
